Banden-avonturen in binnen en buitenland

Motorrijden is altijd een beetje avontuur, altijd een beetje reizen.
Ook als je dagelijk naar je werk rijdt of je motor voor praktische dingen gebruikt.

Zo ook voor mij deze week. Eén van onze sympatisanten schreef zich in voor het VIP-ontbijt en de Kick-off rit van de Moedige Motorrijdsters for Life, helaas was ze verhinderd en ik bood haar aan op de Goodie-bag op haar werk af te leveren.

Ik parkeer mijn motor voor de deur. Even binnen en buiten en toen zag ik het: De achterband letterlijk tot op de draad versleten. Oh ja, het zal al wel een tijdje in mijn achterhoofd, maar het mooi weer van de laatste weken had me ineens veel meer kilometers opgeleverd.

Niet mijn motor, maar zo zag mijn achterband er ook uit.

Hier durfde ik écht niet veel langer mee te rijden, hoe "Moedig" ik mezelf ook vind. 👀  En dan apprecieer ik weer ons Belgenlandje. 

Twee telefoontjes later heb ik 2 offertes én een afspraak om 's namiddags de band te laten vervangen op nog geen 15 km van mijn deur.  

Wil je weten hoe dit in de rest van de wereld soms verloopt? Lees dan hier over onze banden-wisselen-in-zuid-amerika , soms ging het ook eenvoudiger .

6 oktober 2018

7.30 Kapellen
Jas dicht, helm op, handschoenen aan. Ik start de motor en in de eerst bocht rijst de zon boven de horizon.Het belooft één van die prachtige nazomerse motordagen te worden. 

Maar mijn hoofd is niet helemaal vrij, niet écht bij de weg. Vandaag starten we onze actie voor Music for life en doembeelden duiken op.
Misschien komt er niemand?  Of misschien komen er wel 1000 motoren en dat kunnen we organisatorisch niet aan? Of? Of? Of?....

7.30 Westerlo
Garage open 2 motors buiten, met dat zalige motorgeluid richting Wijnegem. Wat speelt er in daar in het hoofd? Al de hele week verzekeren ze me dat het goed zal komen, wellicht gaat het er onder hun helm iets rustiger aan toe dan onder de mijne. 

8.00 Wijnegem

9.00

Mijn doemdenken blijkt - zoals dat vaak is met doemdenken - een nutteloze bezigheid. Alle vrijwilligers zijn er, alles wordt zonder veel woorden klaargezet. De hele voorbereiding loopt op wieltjes, behalve de koffieperculator die weigert mee te werken. Echter, deze laatste maakt snel kennis met mijn kampeerervaring en in no-time hebben we heerlijke koffie. Laat die Moedige motorrijdsters en hun supporters maar komen! 

9.30

9.45

En dan komen al die motorrijdsters & rijders aan, allemaal bereid om hun hart & hun geldbeugel open te stellen voor De Warmste week en Altijd vrouw. Elke gift brengt voor een zieke vrouw een moment van verlichting, van zachtheid, van zich niet alleen hoeven te voelen. Ik heb een mateloos respect voor de vanzelfsprekendheid waarmee de Bikers-community dit doet. 

Ik ben trots, trots op al die dames die sinds vorig jaar méé op de voorgrond willen treden, méé laten zien dat motorrijden evenzeer aan de vrouwen toebehoort, dat we steeds minder van een mannenwereld hoeven te spreken. Dat we gewoon allemaal samen onze passie mogen beleven. 

17.00

Moe maar voldaan, zoals dat heet , praten Iris & ik, samen met onze 2 trouwste supporters nog na over al die mooie mensen en momenten die we vandaag ontmoetten en beleefden. 

19.24

Hoe mooi kan het zijn om dit dashboard te zien, in de laatste kilometers van deze waardevolle dag?