En daar ligt ge dan.......

Het verhaal van Marleen, motorrijdster en ex-kankerpatiënte,

En daar ligt ge dan in een ziekenhuisbed.  Aan het voeteinde het gezicht van een specialist die je nooit meer vergeet, nog minder zijn woorden: “Ge zijt hard ziek meisje, dat wordt vechten.”

En dat werd het, de hele zwik met alles erop en eraan.  Onderzoeken, operaties, chemo, meer onderzoeken, haaruitval, chemo 2,3,4……… mottig, zwak, lelijk, nagelpijnen, diarree, bestralingen, medicatie voor de maag, pillen voor de nieren, zelfs mijn tanden komen los ……………

Met mijn ogen toe dacht ik aan het leven dat ik tot dan toe leidde.  Regelmatig joggen, gezond eten, naar theater of rijdend op de moto ………..    ergens of nergens heen.
Het geronk van de motor, de klik met je voeten, je koude handen omklemmen het stuur, de wind op je lichaam door je lederen jas en stilte in je hoofd.
Waaaw, wat een zichten, wat een zaligheid, vertragen, optrekken, je hand gaat even omhoog als je een “soul-mate” passeert, verbondenheid, kortom Leven met een hoofdletter.

Zoveel jaren later voel ik de wind pal in m’n gezicht.
Gas geven, denk ik, al zijn het nu mijn benen die zo hard trappen als kan.
Mijn huidige moto heeft geen motor, maar ik leef.  Nog steeds.

Marleen Rens

Voor vrouwen zoals Marleen zet Altijd Vrouw zich in. 

Voor hen rijden we op 23/12/2017 naar Music for Life.

Moedige Motorrijdsters, Be There!